Bu çalışma Sakarya ili Küpçüler Mahallesi’ndeki kentsel dönüşüm sürecinin orada yaşayan Roman topluluğu açısından nasıl deneyimlendiğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma, Küpçüler Mahallesi’ndeki Ahmet Yesevi Caddesi’ni yerleşke olarak gören Roman topluluğunun kentsel dönüşüm hamleleriyle yaşadığı yabancılaşmayı, bu yabancılaşmanın hangi mekanizmalarla gerçekleştiğini anlamak istemiştir. Kentsel dönüşüm sürecini Marc Augé’nin kavramsallaştırması olan “yer-yok-yer” ikilemi üzerinden ele alan çalışma, bu dönüşümün gündelik hayatta Romanlar tarafından nasıl deneyimlendiğini açıklamaya çalışmıştır. Bunu yapmak adına etnografiye başvurulmuştur. Meseleye dair içerden bir bakışı sağlamak adına yarı yapılandırılmış görüşmeler ve katılımcı gözlem tercih edilmiştir. Bunun dışında, söz konusu anlatılarda izi sürülen caddenin geçmişini fotoğraflarla aktarmak adına Küpçüler’in bağlı olduğu Erenler Belediyesi’nde arşiv taraması yapılmıştır. Araştırmacı deneyimini aktarmak adına saha notlarına da yer verilmiştir. Romanların yaşam alanı olan Cadde’nin kentsel dönüşüm kararından önce sakinleri tarafından güçlü bir şekilde benimsendiği, Cadde’ye duyulan bu aidiyet duygusunun Augé’nin “yer” tanımıyla açıklanabileceği anlaşılmıştır. Öte yandan ilgili kararından sonra bu aidiyetin çözüldüğü, yaşam alanının bir tür bekleme salonuna çevrildiği ve böyle olduğu ölçüde geçici, sınır dışı, “yok-yer” olarak görülen bir uzam parçasına dönüştüğü görülmüştür.
This study aims to reveal how the urban transformation process in the Küpçüler which is the district of Sakarya province was experienced by the Romani community living there. It looks into how Romanies that settled in Ahmet Yesevi Street in Küpçüler neighborhood experienced the alineation in terms of urban renewal and the mechanisms that lay behind. The study was conducted to evaluate the process of urban renewal through Marc Augé's conceptualization of “place” and “non-place” by focusing on the daily lives of Romanies. To do this, the study attempts to apply the approach of ethnography. Semi-structured interviews and participant observation were selected to gain deep insight. Moreover, archival research was carried out in Erenler Municipality which Küpçüler is administered, in order to utilize photographs as research data with respect to the history of the Street. Field notes related with the researcher's experience were also integrated into data analysis. It was found out that Romanies were strongly attached to the Street before the urban transformation and the way they developed the sense of belonging can be explained by the concept of “place”. On the other hand, after the renewal, they lack the sense of belonging due to the fact that the Street was transformed into a certain kind of waiting room as such a temporary space, an off-limits area, a “non-place”.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültürel çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Kasım 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 9 Sayı: 2 |