Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Öz

Anadolu'nun kadim kenti, Türkiye'nin başkenti Ankara, 1892'de
demiryollarının gelişiyle birlikte Batılı gezginlerin ve
araştırmacıların daha fazla ilgi gösterdiği bir uğrak yeri haline gelir.
Yüzyıl başında, Osmanlı ve Avusturya-Macaristan
İmparatorluklarının ilişkileri giderek gelişmiş, İstanbul'dan
Anadolu'ya yönelen, Ankara'yı da kapsayan, önce atlar ve
arabalarla sonraki zamanlarda ise demiryollarıyla izlenen rota,
Macarlar tarafından da benimsenmiştir. Bu çalışmada Türkoloji
alanına önemli katkıları olan iki Macar araştırmacının, Kúnos Ignác
ve Béla Horváth'ın birbiri ardına yüzyıl başında, Balkan
Savaşlarının gölgesinde yaptıkları Anadolu yolculukları, Ankara'yı
odağa alarak değerlendirilmiştir. Gezilere dair metinler, tarihsel bir
perspektie, betimleyici-niteliksel metin çözümlemesi tekniği ile
incelenmiştir. Söz konusu gezi yazıları, dönemin sosyo-kültürelekonomik ortamını, başta demiryolları olmak üzere her türlü teknik,
sosyal ve siyasal gündemin bir kentin gündelik yaşam kültürüne
nasıl nüfuz ettiğini Macar gözüyle tartışmaya olanak tanımıştır